قضیلت قر« خواندن در ماه مبارک رمضان

حدیث

از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند:

از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند:

یوم الحسره، کدام روز است که خدا می فرماید: بترسان ایشان را از روز حسرت

حضرت جواب دادند: آن روز قیامت است که حتی نیکوکاران هم حسرت می خوردند که چرا بیشتر نیکی نکردند.

پرسیدند: آیا کسی هست که در آن روز حسرت نداشته باشد؟

حضرت فرمودند:  آری، کسی که در این دنیا مدام بر رسول خدا صلوات فرستاده باشد.

( وسائل الشیعه/ج7 )

اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم

کیفیت نماز غفیله

امام صادق (علیه السلام ) فرمود: میان مغرب و عشا، دو رکعت نماز بخوانید؛ در رکعت اول بعد از حمد، این آیه را بگوید: و ذالنون اذ ذهب مغاضبا فظن اءن لن نقدر علیه فنادى فى ظلمات اءن لا اله الا اءنت سبحانک انى کنت من الظالمین فاستجبناله و نجیناه من الغم و کذالک ننجى المؤ منین و ذوالنون (صاحب ماهى ، منظور حضرت یونس است ) چون خشمگین رفت ، پنداشت هرگز بر او تنگ نخواهیم گرفت . پس در ظلمات ندا کرد: جز تو خدایى نیست ، تو منزهى ! همانا من از ستمکارانم . پس او را اجابت کردیم و از غم رهایى اش دادیم و مومنین را این چنین رها مى گردانیم .

سپس در رکعت دوم بعد از حمد، آیات زیر را بگوید: و عنده مفاتیح الغیب لا یعلمها الا هو و یعلم ما فى البر و البحر و ما تسقط من ورقة الا یعلمها و لا حبة فى ظلمات الاءرض و لا رطب و لا یابس الا فى کتاب مبین و کلیدهاى غیب نزد اوست و جز او کسى آن را نمى داند و آنچه در خشکى و دریاست مى داند و برگى بر زمین نمى افتد و هیچ دانه اى در تاریکیهاى زمین نیست ، مگر آن که از آن آگاه است . و تر و خشکى نیست مگر که در کتاب روشن ثبت شده است .

بعد دستها را به قنوت برداشته و این دعا را مى خواند: اللهم انى اسئلک بفاتیح الغیب التى لا یعلمها الا انت ان تصلى على محمد و آل محمد و ان تفعل بى کذا و کذا.

و به جاى این کلمات (کذا و کذا) حاجات خود را به هر زبانى که بتواند از خدا بخواهد و پس از آن بگوید: اللهم انت ولى نعمتى و القادر على طلبتى تعلم حاجتى فاءسئلک بحق محمد و آله علیه و (علیهم السلام ) لما قضیتها لى بارالها! تو را به اسرار غیب ، که جز تو کسى آن را نمى داند، سوگند مى دهم که بر محمد و دودمان او درود فرستى و درباره من چنین و چنان کن . بارالها! تو ولى نعمت منى و به برآوردن نیاز من توانایى دارى و حاجت مرا مى دانى . سوگند به حق محمد و آلش که بر او و بر آنان درود باد که حاجت مرا برآورى .⁽¹⁾

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1- ترجمه تحریرالوسیله ج 1، ص 136.